mahusay siyang magtago ng mga lihim. tulad na lamang ng kanyang pangalan, sa tinagal-tagal niyang labas-masok sa bookstore ay wala ni-sino ang ang naka-alam ng pangalan n'ya. hindi naman sa hindi kami nagtanong, sa totoo'y napagod na lang kami. hindi kasi siya sumasagot nang matino. jorge ang tawag sa kanya ng may-ari ng bookstore, iyon daw ang paboritong author nung lalaki, pansin nito. Og ang tawag ng iba sa kanya, hindi ko alam kung saan ito nakuha. manong ang tawag ko sa kanya. wala ring may alam kung saan siya galing--para bang pusang gala na biglang lumitaw, agarang tinanggap, hindi na inusisa kung saan nagmula.
may kaya siya sa aking pagsuma. paano'y halos puno ang dalawang ecobag ng mga libro kada bisita niya sa bookstore. basta hindi pwedeng wala siyang bitbit sa kanyang pag-uwi. ang bansag nga sa kanya nung isang propesor na tambay din sa bookstore ay, "incorrigible book buyer" ang sabi pa'y nais daw nitong makipagsabayan sa patuloy na pag-lawig ng uniberso sa pamamagitan ng pagpapalawig naman ng kanyang library. ang library na iyon ay sa imahinasyon lamang namin namamasdan.
sabi ni manong noong minsang kausapin niya ako, siya raw ang sentro ng daigdig, ng kalawakan pa nga ata--ang punto kung saan sinusukat ang lahat ng bagay, sa pagkakaintindi ko'y parang kilometer 0, iyon daw siya. ewan ko kung tama ako. hindi naman kasi niya naipaliwanag kung anong ibig niyang sabihin. nawala siya bigla.
halos ilang linggo na rin pala siyang hindi nabibisita. wala na ang pamilyar na katawang laging makikitang naka-salampak sa pinakasulok ng bookstore, inaamoy-amoy ang mga pahina ng mga librong tipo niyang bilhin.
mahusay nga siyang magtago ng mga lihim.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento